Epeydir "insan hakları" lafını işittiğimde ürperiyorum; hafiften
bir asabım bozuluyor.
Hak, çok güzel bir kelime.
Onda bir sorun yok!
Fertleri hak/ hukuk çerçevesine almak da güzel elbette.
Sorun "insan"da!
Eşitmiş! Peki kiminle? Nasıl biri?
Komşusu açken tok yatmayı kendine yediremiyor mu? Ne gezer!
Şu "hukuksal eşitlik" iddiası mesela...
İnsanlığın dün ve bugün olduğu gibi yarın da ayrımcılıklar,
eziyetler, yerinden yurdundan edilmeler, ötekileştirmeler
yaşamasını önleyecek mi? Hayır!