Sabah akşam "adamlar yapıyor abi!" diye konuşurlardı.
Öyle kasılarak, gıdıları çıkartıp böbürlenerek...
Sanırsın ki, o "adamlar" kendileri!
Oysa kastettikleri Amerikalı, İngiliz, Alman, Fransız falandı.
Kendileri mi?
Yan gelip yatıyorlardı...
Nasılsa bazıları devlet tarafından zenginleştirilmiş, geri
kalanları da memur maaşına statü seçkinciliğiyle tatmin
edilmişti.
Çocuklar "iyi okullar"da okusun, ecnebiye hayran olsun, insan başka
ne isterdi!
Elbet bir gün Mars'a gidilecek ve onlar maalesef burada
kalacaklardı ama olsun!
En azından gidecek olanlara hayrandılar, eh bu da az "ilericilik"
değildi.
Gerisi neydi?
Köylük arazilerde geçen bir TRT belgeseli...
Disiplin içinde TRT korosuna hapsedilmiş bir türkü...
Hepsi o kadar.
***
Sonrası hiç hesap etmedikleri gibi geldi.
Bizim "paşa çayı"yla dünyaya korku saldığını sanan yönetici
elitlerimiz ve şakşakçı memur tayfası ihtiyarlayıp sahillerdeki
yazlıklar ve lojmanlara çekilirken çocukları sahneyi aldı.
Babalarının (tam bir sömürgeci gibi) "arazi" gözüyle baktıkları o
coğrafyada adına millet denen ve 15 Temmuz'da görüldüğü üzere
"şahlanabilen" bir kalabalık gördüler.
Gördüler ama gördüklerinden hiç hazzetmediler.
İnsanın tanımaya yanaşmadığı şeyden korkması normal!
Solculuk, bu korkuyu evcilleştirmek için devreye sokulmuş bir
enstrümandı ama artık işe yaramıyor.