İçinde patlayacak kadar hınç biriktirmiş, zekâsını çoktan çöpe
fırlatıp atmış, boş yere "yaşayıp" giden ve sağa sola çemkirip
duran insanlar mıyız biz?
Bu mu yani?
Sosyal medyayı esir alan sokak röportajları böyle
bir tablo çiziyor.
Hayır! İnanmak istemiyorum.
*** Instagram'da
türlü çeşitli uyduruk
ruhsal tedavi(!) videoları görüyorum. Aile
dizimiymiş, "anne karnına dönüş şifası"ymış...
Birinde kalabalık bir grup vardı, aralarından biri
"sahne"de olmayı seçmiş ve yerde bir bebek gibi
büzülmüş, ağlıyordu; diğerleri ellerinde telefonları bu görüntüyü
videoya alıyordu.
Oraya gelenler gerçekten dertli insanlar mı,
yoksa...