Sevgili, eş, veya dost yoluyla öğreniyor çoğu şeyi insan; o kapıdan girince gözlerimiz açılıyor, kulaklarımız işitmeye başlıyor... İnsanın bir miladı varsa, o da bütün anlamlarıyla muhabbettir.
***
Yıllar önce yazdığım bir yazıyı hatırlıyorum, başlığı şöyleydi: "Sevmek, dünyaya sevdiğinin gözleriyle bakmaktır." Fakat biliyorum, şimdilerde "kendi gözümü hiçbir şeye değişmem" inadı ve itişip kakışmanın heyecanı sevip bağlanmanın yerine geçiriliyor.
***
Bir aileyi hakikaten "aile" yapan nedir? Kan bağları yeter mi? Yetmediğini herkes bilir. Dışarıya karşı aileleri bağlayan şeyler genellikle "içeride" işe yaramaz, kopuşları, dağılışları önlemez. O halde cevap ne?