"24 Ocak 1889'da çok ünlü bir gazetenin yönetmeniyle evli
ablamdan kısacık bir not ulaştırdılar. Gecikmeden hemen
bize gel, Çehov bizde, yazıyordu
kâğıtta."
Hemen ablasının evine koştu Lidya Alekseyevna Avilova.
Genç kadının gözleri bir ara salonda ayakta durup bir şeyler
anlatan ünlü yazarın çirkin kravatına takıldı.
Çehov ise genç kadının iki yandan örgüleri sarkan ve başında
kabaran saçlarına bakıp "Doğrusu, hiç böyle gür saçlar görmemiştim"
dedi.
Sonra sohbet uzadıkça uzadı ve aralarında tanımlanması zor bir
yakınlık doğdu...
Avilova şöyle anlatıyor o anı: "Sizde olan bir değişikliği
açıklamak, bu değişmeyi durdurmak kimi
zaman elinizde...