Filmin sonu varmış gibi, filmin sonunu görecekmişiz gibi yürümeye devam!
Gri kurşuni kasvetli bir hava.
Yağmur yağıyor.
Boğaz'ı sis kuşatmış.
Anadolu yakası zar zor seçiliyor.
Hayalet gemiler geçip gidiyor
sislerin arasından...
Ruhum ağırlaşmış durumda...
Virginia Woolf güncesinde
şöyle der:
"Hayat neden böyle trajik.
Neden böylesine bir uçurumun
üzerindeki daracık bir kaldırım gibi.
Aşağı bakıyorum, başım dönüyor.
Sonuna kadar nasıl yürüyeceğim,
bilemiyorum."