Taksiden iniyorum. Union Meydanı'ndayım. Zaten 'birlik' ve 'sendika' demek 'union'. Ansızın gelen seslerle irkiliyorum. Tam heykelin altında bir kalabalık var. O an anlıyorum. Bugün 1 Mayıs.
ABD'de 1 Mayıs kutlanmaz. Emek günü olarak onlar eylülün ilk pazartesisini seçmişlerdir.
Artık ayın kaçına gelirse... Ama insanlar burada toplanmış, tam da onu söylüyor işte: dünyanın her yerinde 1 Mayıs işçi, emek ve dayanışma günüdür. Bizde de öyle olsun.
***Hava serin. Dün büsbütün soğuktu. Rüzgâr var. Asıl sis. Gökyüzü
kapalı. Bahar çiçeklerini, yaprak ve kokularını göndermiş ama
kendisi gelmemiş.
Dünyanın neredeyse tüm politik renkleri, kanatları orada. Konuşan
insanları dinliyorum.
Saçları neredeyse beline inen zenci, genç bir erkek.
Haykırarak konuşuyor. Her şeyden yakınıyor.
Etrafıma bakınıyorum.