2006'da Amerika'dan döndükten sonra düzenlediğim ve çok büyük
ölçüde genç, isimsiz, hatta öğrenci işlerinden oluşan sergi için
yazdığım katalog yazısında bu serginin New York'ta, Londra'da
herhangi bir galeride de olabileceğini belirtmiştim. Oysa
1980'lerin ortasında bu işlere bulaştığımda Türkiye sanat anlamında
hâlâ bir çölü yaşıyordu.
Dünyada 2005 sonrası 'gallery exodus' (galeri hurucu) olarak
anılıyor. Burada ayrıntısına girmeyeceğim nedenlerden ötürü olanlar
oldu ve ABD'de bile 2005 sonrasında akıl almaz bir 'güncel sanat'
ve galeri patlaması görüldü. 1980'lerde Soho'daki yoksul galeriler
artık Chelsea'ya taşınıyor, herkes sanat yapıtı alıyor, kişisel ve
kurumsal koleksiyonlar geliştiriliyordu. Bugün sanatla içli dışlı
olmayan, koleksiyonu bulunmayan bir kurumun, bir kişinin hiçbir
itibarı yok.
***
Contemporary Istanbul (CI) sanat fuarı bu bağlamda oluştu. 2002
sonrasında İstanbul önemli bir küresel merkez olmaya doğru
gidiyordu, CI da bu olanağı sanatla bütünleştirmeyi hedefledi.
Şimdi 2016'da 11. Fuarı açarken bu hedefe çok büyük ölçüde
varıldığını söylemek gerek. CI dünyanın en önemli 10 fuarından
biri. Bu başarı Ali Güreli'nin vizyonu ve gayreti, Akbank'ın
bilhassa Suzan Sabancı Hanım'ın büyük desteğiyle sağlandı.