Anaokulu, oyun grubu, yaz kampı, kültür-kuşak farkı diye
tutturanlara...
Büyükler nimettir... Onlarla yaşayabilmek ise fazlası...
Anneanneyle, babaanneyle, dedeyle büyümek şanstır! Her şeyden önce
anne-babaları tarafından büyütülmüş çocuklara göre daha olgun ve
daha anlayışlı olmaktır. Bir lükstür... Bir önceki neslin
efendiliğinden, kültüründen, samimiyetinden pay almayı beraberinde
getirir... Zenginliktir; farklı kuşaklardan, şehirlerden, yaşanmış
uzuun ömürlerden derlenen kültür önünüze serilmiştir. Keyiflidir...
Aynı anda kocaman bir insan ve ufacık bir çocuk olabilmek için
gerekli altyapıyı edindirir. Maniler, bilmeceler, özlü anneanne
sözleri edinmenize ve gerektiğinde acımasızca kullanıp eğlenmenize
imkân verir...
Eciş bücüş kurabiyelerden yola çıkıp tarhana, kesme makarna, boza
yapmayı bile öğrenmişsinizdir. Kullandığınız deyimleri çoğu insan
bilmez. Hüzünleriniz de özlemleriniz de biraz olgunlaşmıştır
anneanneyle birlikte... Büyükanneyle büyüyen çocuklar, sakin bir
birey olarak evrilir hayata. Sabırlı ve olgun bir insan olur...
Onlar ebeveynlerden daha toleranslı ve paylaşımcı olduklarından her
şeyde torunuyla beraberdir. Beraber hamur açılır, tabure üzerinde
bulaşık yıkanır, masallar öğrenilir, abdest alınır, misafircilik
oynanır, kuşlar beslenir, o örgü örerken koşulur zıplanır sonra
beraber öğle uykusuna yatılır... Biraz büyükanne biraz arkadaştır.
Büyüklerle yetişen çocuklar evet biraz sevgi arsızı olabilir ama
sevilen bir çocuğun özgüvenine sahiptir...