Vakti zamanında bir balıkçı
kasabası vardı...
Gün doğarken kadınlar, çocuklar
eşlerini denize dualarla uğurluyorlar. Çünkü tutulacak balıklar
onların geçim kaynağı...
Sert rüzgâr yelkenleri
dolduruyor, gemiler ufukta kayboluyor. Balıkçılar için gün
bereketli geçiyor. Ancak akşam dönerken şiddetli bir fırtına
çıkıyor...
Fırtına öyle büyük ki, göz gözü görmüyor...
Fırtına öyle büyük ki, göz gözü görmüyor...
Kadınlar, çocuklar sahile
koşuyorlar dua etmeye başlıyorlar. Gözlerde yaş, kalplerde endişe
var...
O sırada kasabanın en tepesinde
bulunan bir evin yandığı görülüyor. Kadınlar ve çocuklar yangını
söndürmek için tepeye koşuyor. Ama nafile...
Fırtına alevleri öyle azdırmış
ki, kimse yanına yaklaşamıyor. Endişe ve acı ikiye
katlanıyor...
Bu sırada sahildeki bir çocuk;
Bu sırada sahildeki bir çocuk;