İmtihan dünyası

‘Kim kimin imtihanı, kim kimin mükâfatı bilemezsin…’
H.G.

Vaktizamanında çok cömert salih bir zat vardı. Elinde avucundakileri muhtaçlara dağıttığı gibi, yardım isteyen fakirler olursa başkalarından kendi adına borç alıp onlara hediye ederdi. Bu zat, bir gün hastalanıp yatağa düştü. Hastalığı günden güne arttı. Bunu öğrenen alacaklıları, onun ölmek üzere olduğunu düşünerek başucuna dikildiler.

Salih zat bundan son derece utanmış, rahatsız olmuştu. Hasta yatağında asık suratlı, sıkıntılı alacaklılarla çevrili olmak onu çok üzmüştü. Bir şeyler söylemek istedi ancak, ‘Bize para gerek, nasihat değil’ diye susturuldu…

Bu sırada dışarıdan helva satan bir çocuğun sesi duyuldu. Salih zat, bir adamına seslenerek helvaları satın alıp ziyaretçilere ikram etmesini istedi. Görevli, çocuğun tepsisindeki bütün helvaları aldı, ziyaretçilere ikram etti. Hepsi beş karış suratla helvaları yedi. Çocuk gelip helvaların parasını istedi. Salih zat, “Evlat bunları bana borç olarak yazar...