Evet artık büyüdük. Bizi ağlatacak
tek şeyin, elimizden alınan oyuncak olduğu zamanlarda değiliz. Ama
hâlâ ihtiyacımız var ona; Annemize ve onun sıcak kucağına.
Kollarımızı ona doğru uzattığımızda, başka tek kelime etmeye gerek
kalmadan kucağa alındığımız günlerden bugüne ne değişti?.. Hâlâ her
şartta karşılıksız olarak kabul eden tek liman onun kucağı...
Ama…
- Beş dakika geç kalınca çıngar çıkaran kızlar için gece siz eve dönene kadar dualarla camda bekleyen annelerinizi üzdünüz…
- Pizzanın son dilimini ağzına tıkıştıran kızlar için, Şam fıstıkları size kalsın diye leblebileri yiyen annelerinizi üzdünüz.
- Mesaiye kalsan “Kim bilir ne haltlar yiyor!” diyen kızlar için, “Acaba ne yedi ne yedi bu çocuk?” diye üzülen annelerinizi üzdünüz.
- Beş dakika tribinizi çekemeyen kızlar için, sizi büyütene kadar neler neler çeken annelerinizi üzdünüz.
- Düdüklü tencere görse bomba zannedip kaçacak kızlar için, sırf canınız çekti diye gece...