İki gündür, İngiltere, Fransa, Avustralya, Kanada ve Portekiz’in, Filistin devletini tanımış olmalarını konuşuyoruz. Kimimiz beğeniyor; kimimiz, bu tanıma kararında, Avro-Amerika ülkelerinin 1942’de BM’de Filistin’de bir Yahudi devleti kurulmasını talep eden “Biltmore Programını” kabul etmelerinden bu yana, sürdürdükleri ikiyüzlü ve içten pazarlıklı tutumun devamını görüyoruz.1942 diye söze girip Filistin tarihinden söz etmek istemiyorum. Gerçi tarihi kimin yazdığı önemli bir nokta:“Tarih yazmak, tarih yapmak kadar önemlidir. Yazan, yapana sadık kalmazsa, gerçekler insanı şaşırtacak bir mahiyet alır.” -- M. K. AtatürkAmerika ve öteki ülkelerin önüne, Filistin’i tanıma imkânı, mesela 15 Kasım 1988’de sürgünde Filistin Devleti’ni ilan eden ve Filistin Devleti’ni resmen kuran Bağımsızlık Bildirgesi, Cezayir’de okunduğu gün çıkmıştı. Filistin Kurtuluş Örgütü’nün (FKÖ) yasama organı olan Filistin Ulusal Konseyi (FUK) tarafından ayakta alkışlanarak kabul edilen bildirgenin ardından Arafat, Filistin Devlet Başkanı unvanını almış, bir yıl sonra da Cumhurbaşkanı ilan edilmişti.Bütün bunlar, Avrupa ve Amerika için birer tanıma fırsatıydı. FKÖ ile 1975’ten beri resmi ilişkileri olan...