Sabrın, hele diplomatik sabrın sınırı geniş olmalıdır. Atatürk’e başarısının sırrını soruyorlar:
“Durup, durup dinlerim” diyor.
Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu ise durup, durup, durup dinlemesiyle tanınıyor. İlk 2014’te dışişleri bakanı olan Çavuşoğlu, bir süre AK Parti dış ilişkilerden sorumlu genel başkan yardımcısı görevinde bulundu, 2015’ten beri bu görevi sürdürüyor. Sayın Çavuşoğlu’nun meslektaşlarıyla görüşmelerinde, devlet ve hükümet başkanları tarafından kabullerinde, hissiyatını yutup sustuğu, durduğu, durduğu... çok olmuştur. Olmalıdır, çünkü diplomasi budur. Yalan söylemek değil, ama her şey, her doğru, her yerde, her zaman söylenmez ilkesi çerçevesinde bütün milleti ve o milletin menfaati için dışişleri bakanlarının “durup dinleyen” ve “durup konuşan” insanlar olması gerekir.
Fakat!
Şimdi takdir edersiniz ki
bu büyük bir “fakat.”
İsveç Dışişleri Bakanı Ann Linde ülkemizi ziyaret ediyor ve gelip basın bilgilendirme toplantısında Çavuşoğlu’nun gözünün içine baka baka, Türkiye’yi Suriye’den çıkmaya çağırdıklarını söylüyor. Sayın Linde bu herzeyi bakanların ve heyetlerin toplantısında yese, kapalı yapılar ardında söylenebilecek şeyleri söyler, Türk tarafının cevabını dinler ve bundan ilgili taraflar dışında kimsenin haberi olmazdı.