Kolay gibi gözükse de aslında en zor maçlarından
birine çıktı Fenerbahçe. Diyeceksiniz ki; "Kadıköy'de,
binlerce taraftarı önünde neden zor
olsun..." Öyle değil; biri rakiplerine, üst üste
iki...
Kolay gibi gözükse de aslında en zor maçlarından
birine çıktı Fenerbahçe. Diyeceksiniz ki; "Kadıköy'de,
binlercetaraftarı önünde neden zorolsun..." Öyle değil; biri rakiplerine, üst üste
iki maç kaybettikten sonra "karar oyunu" oynadılar. Kazanmaktan
başka çarelerinin olmadığı, o baskıyı ciddi şekilde üstlerinde
hissettikleri, kendilerine her türlü zorluğu çıkarmak için de
organize olmuş bir rakibin karşısındaydılar. Öne geçmek, hele hele
20'lerde bunu yakalamak, eski öz güvenlerini geri getirdi.
Sonrasında üst üste pozisyonlar veya kaçan fırsatlar geldi. Ama en
önemlisi 2-0'ın ardından Hataysporlu oyuncuların maçı
kazanamayacaklarını hissetmeleriydi. Bu duygu
Kadıköy'deher şeyi değiştiren
faktör.
Maçın geneline bakarsak Ferdi Kadıoğlu dışında ekstra performans
yok. Bir de Hatayspor kalecisi Erce elbette. Çizgilerden
çıkarılan toplarda vardı,
Fenerbahçelilerin"gol" diye ayağa
kalktıkları.
Çok golden ziyade, puanın haneye yazılması, haftanın kalan maçları
üstünden rakiplere baskı oluşması da önemliydi. Başka yerden...