İkinci deplasmanda yine üç puan kaybı var. Şartlarını yeni yeni
oturtmaya kalkarken, ilk on birden iki önemli oyuncusunu kaybederek
çıkan bir Fenerbahçe var, doğrudur. Ama iki önemli transferini de
(Silimani - Ayew) oynattılar.
Cocu'nun gelişi, yeni bir sistem ve oyun tarzı yaratmak üzerineydi.
Hakkını yemeyelim, bunun için de uğraşıyor. Tek ön liberoya dönüp,
son şampiyonluğun geldiği 4-1-4-1 ile de oyuncu grubunun çok alışık
olmadığı bir dizilişle çıktı sahaya.
Sadece deplasman zorluğu yok karşılarında; birlikte maç oynama
alışkanlığı olmayan, birbirlerini henüz tanımayan futbolcuların,
onları da yeterince bilmeyen teknik direktörünün yönetiminde sahaya
çıkması var. Yine de, Göztepe'ye pozisyon vermeden sürdürdükleri
maçta, Halil'in müthiş şutu filelerle buluştuğunda, hep birlikte
isyan ettiler. İyi oynamıyorlardı ama bunu da hak etmemişlerdi.
Futbolun cilvesinde Isla'nın şutunda top falso alarak dışarı gitti,
Halilinki'nde ise içeriye döndü.
"Doğru" oyundan, "iyi futbola" dönüşüm isteyen bir Fenerbahçe
taraftarı var.
O yüzden bu yenilgilere ağızlarını açmaya hakları yok. Geçen sezon
da Isla yanlış yapıyor, Dirar top kaybediyordu veya Hasan Ali
acemilikler içindeydi. Oyun ve oyuncu kalitesinin paralel olduğunu
anlamayanlar tarafından, "doğru oyun" önemsizmiş gibi gösterildi.
Valbuena yine yedekti ama geçen senenin "olur mu böyle şey
kardeşim" diyerek, oyunu defansif ilan edenlerin "çıtı"
çıkmıyordu.
Devamı nasıl olacak? Bu oyuncuların birlikte oynamaya ve
birbirlerini destekleyerek gelişmeye ihtiyaçları var. İlk Benfica
maçından beri ciddi bir form problemi yaşanıyor. Parlayan, farklı
olan tek oyuncu yok. Golleri "forvet" olarak anılanlar değil,
Topal, Alper veya Eljif kaçırdı.