Arkadaş (Kuntz) Portekiz finaline üçlü (aslında
beşli) savunma ile çıktı. Elendik ama iyi oynadığını iddia etti.
Orta sahayı dirençli oyunculardan da kurmadı. Burak'ın
kaçırdığı penaltının arkasına saklandılar
hep birlikte ve İtalya maçına geldik. Arkadaş
(Kuntz) yine sistemini değiştirmedi. Bir gün önce "Oyuncular
seviyor" dedi. Seviyorlar ama yapamıyorlar, bunu fark edemedi. Her
yeni teknik direktörün düştüğü hatayı yaşıyor aslında.
"Geldi, değiştirdi, fark yarattı"
denmesinin peşinde. "Olabilecek" ile "yapılabilecek" arasındaki
farka gözleri kapalı. Bu noktada "egolar" devrede. Portekiz'de de,
İtalya karşısında da bir tane bile "bek hücumu" yapamadık. Hadi,
"Defansı beşledik, pozisyon da vermedik" de diyemiyoruz. Neresinden
tutsak, elimizde kalıyor milliler. Bu kez de "hazırlık maçı"
örtüsünün arkasına saklanacaktır muhtemelen. Ya da Ozan'ın
sakatlığının dengeleri bozduğundan falan bahseder. Hakan'ın müthiş
şutları için "kaçan şans" yorumunu da yapabilir. Kendini kandırır.
Genç bir takımımız var. Kuntz'un farkında olmadığı, sahada
"liderinin" olmadığı. Bu grubu bir hedefe...
Gazete Oku Mobil Uygulama
Uygulamadan Takip Edin.