Bugün değerli insan Vehbi Koç’u kaybedişimizin yıldönümü.
21 yıl önce dünyaya veda etmişti.
Onu büyük sevgi ve saygıyla anıyorum.
Aramızdaki hayli yaş farkına rağmen bana “yakın dostu” gibi
hissettirdi yıllarca.
Yeniköy’de komşuyduk.
Neredeyse her hafta eşimle birlikte beni evinde yemeğe davet
ederdi.
Sohbetleri hayat öğrenimim için “doktora” dersleri gibiydi.
En güzel anılarımdır.
Onu hep ciddi yüz ifadesiyle tanıyanlar, özel yaşamındaki tatlı
sohbetini, nüktelerini tabii bilmezler.
Bir örnek...
Türkiye’de holdingi ilk defa ben kurdum.
O zamanlar “Holding nedir” bilinmiyor.
İşadamları arasında şöyle bir dedikodu çıkmış.
“Vehbi Bey Holding isimli bir Amerikalıyı ortak yapmış. Adam Karun
gibi zenginmiş. Para nereden akıyor anlıyor musun?”
O bunu anlattıktan sonra o muzip gülümseyişiyle yüzü şimdi bile
gözümün önünde.
....................
Önceki gece geleneksel “Vehbi Koç Ödülü” gecesindeydim.
Etrafta hepsi de tanıdık yüzler.
Bu yıl ödülü yaşamını “tarihi yapıları kurtarma ve onarma”ya adamış
yüksek mimar mühendis Prof. Zeynep Ahunbay’a verildi.
Gerçekten tam isabet.