Son üç gündür daha yoğunlukla işittiğim bir soru bu. Ama epeydir bu tarz sorulara sebep oluşturacak birtakım hareketlerin sinyallerini de alıyorduk.
Türkiye’ye gelen Ukrayna Devlet Başkanı Volodimir Zelenskiy ile Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın 2,5 saat gibi çok uzun süren görüşmelerinin ardından düzenlenen basın toplantısını izlerken “Bir şey oldu” dedim. Çünkü Cumhurbaşkanı’nın yüzü sadece yorgunluk değil, kıran kırana bir pazarlığın, mecbur kalmışlığın da ipuçlarını veriyordu. Sonra birden Rusya-Ukrayna Savaşı'na dair her zaman söylediği sözlerin arasında şu cümleyi duyduk:
“Şüphesiz Ukrayna NATO'ya üyeliği hak ediyor.”
Batı’nın Rusya-Ukrayna Savaşı'nda takındığı tutumla ilgili daha önce “Batı'nın, takındığı tavrı doğru bulmadığımı çok açık söyleyebilirim. Zira tahrik üzerine kurulu bir politika güden Batı var” diyen de aynı Erdoğan’dı.
SAVAŞIN SEBEBİ zaten Ukrayna’nın NATO’ya sokulmak istenmesi. Hem sebebi savunup hem de “Bu savaşı bitirmek için arabuluculuk yapayım” demek gerçekçi değil. O zaman izlediğiniz DENGE POLİTİKASI da anlamsızlaşır.
Toplantının ardından öğrendik ki Türkiye, Mariopul’da Azovstal Metalurji Fabrikası'nda savaşırken 20 Mayıs 2022'de Rus ordusuna teslim olan, ancak Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Putin ve Zelenskiy ile yürüttüğü diplomasi trafiği sonucu, 21 Eylül 2022'de 200 savaş esirinin mübadelesi anlaşması uyarınca Türkiye'de kalmalarına karar verilen Neonazi Azov Taburu (*) liderlerini Ukrayna'ya iade etti. Giderken, “Erdoğan’a minnettarım” diyen Zelenskiy Avzov komutanlarıyla birlikte sevinç içinde uçakta poz verdi.