Gencecik bir adam. Adı Serdar Özyurt. Diğer Türk cumhuriyetlerinde yadırganmayacak Orta Asya yüz çizgileri onun kaderinin çizgileri miydi bilinmez ama belki de bu yüzden genç yaşında öngöremediği bir yoldan o uzak ülkelere gitti.
Çok acayip bir hikâye bu...
Serdar Özyurt’un yolu 2002 yılında Hatay Atatürk Lisesi’ni bitirdikten sonra iyi bir üniversiteye girebilme hayaliyle “Cemaatçilerin” dershanesine düştü. Fakat kafası başka türlü çalışıyordu. İyi bir puan tutturamadı. Yine de parlak zekâsı oradan “birileri”nin dikkatini çekmiş olmalıydı ki onu Moğolistan’daki cemaat okullarından birine belletmen olarak gönderdiler.
Lâkin “Cemaat disiplini, şartsız itaat, biat, tuhaf ritüeller” ele avuca sığmayan kişiliğiyle ters düşüyordu. Bir yıl ancak dayanabildi. Kendisine bir şirket kurdu. O süre içinde TİKA’nın oradaki Genel Direktörüyle tanışabilme fırsatı bulup takdirini kazandığı için onlardan ihale alarak iş yapmaya başladı. Fetullahçılar okuldan ayrıldığı için ona çok kızdılar ama yapacakları pek fazla şey yoktu.
Şimdilik tabii…
Hayat ileride ona neler gösterecekti, o sıralarda bilmiyordu.
İşi Moğolistan ve Kırgızistan devletlerinin TİKA’dan istediği yardımların alımlarını yapmak ve teslimatlarını sağlamaktı. Girişimciliği ve iyi ilişkiler kurabilmesindeki beceriklilik pek çok kişiyle tanışmasını sağladı. Onlardan biri de dönemin Savunma Bakanı 1. Yardımcısı General Marat Kenzhisariev’di. Ancak Serdar Özyurt babasının vefatı nedeniyle 2010’da Türkiye’ye döndü. Çeşitli araştırmalar yaptı ve iş imkânlarının peşinde koştu. Sonra 2014’te Kırgızistan’dan gelen bir telefonla her şey değişti. İyi bir ilişki kurduğu Marat Kenzhisariev Genelkurmay Başkan Yardımcısı olmuştu. Onu çağırıyordu.