İdari sistemimizin adına demokrasi deyip, Meclis’in duvarına “Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir!” diye yazmışız ama bu halin, gerçek manada uygulamasını hep gelecek baharlara bırakmışız!
Buna gerekçe olarak da kendimize göre bir sürü bahaneler uydurduk.
“Rejim yeni” dedik, “Halk cahil” dedik, “Bir sürü reform yaptık, bunların benimsenmesi zaman alacak” dedik, “İç ve dış tehdit var” dedik, “Bu kış komünizm gelebilir” dedik, “Profesörle çobanın oyu aynı olabilir mi?” dedik. Bunlar ve bunlar gibi daha nece bahaneler yetmezmiş gibi, iktidar gücünün yalnızca yüzde 20’lik kısmını kullanabilen hükümetleri, “Çizmeyi aştın!” diyerek alaşağı ettik.