Her ülkedeki mahkemeler o ülke halkları adına karar verirler. Bunun manası, o ülkedeki halkın mutluluğunu sağlamak, orada adaleti tesis etmek, mağdurun ve mazlumun hakkını savunmak, zalimleri -katilleri, zorbaları- vb. cezalandırmak demektir.
Diğer bir deyişle, elinde tuttuğu teraziyi, hakça, dürüstçe, namusluca ve onurla tutup doğru tartmaktır. Bundan dolayıdır ki şeriatın (adalet) kestiği parmak acımaz denmiştir.
Zira kararlar ne denli acı olurlarsa olsunlar, toplumun kurtuluşu ve huzuru içindir.