Türkiye ile ABD’nin dost ve müttefikliği, vaktiyle ifade edildiği gibi; ayıyla yatağa girmeye benziyor. Bu sözü, zamanında ABD ile yatağa giren siyasetçi (İnönü), tecrübesiyle söylemiştir.
2. Dünya Savaşı’nı kesin bir zaferle sona erdiren ABD ayısının yatağına bir girdik, pir girdik!
Demokrasi ve maddi yardım vaadiyle, İsmet İnönü’yle kedi fare ile oynar gibi oynadılar. ABD’nin İnönü’ye dayatıp imzalattırdığı anlaşmalarla Türkiye, kelimenin tam anlamıyla ‘uydu’ devlet haline getirildi.
Böylece; sözde demokrasinin (vesayetle hastalıklı) gelip geçen tüm iktidarları, ABD’ye bağımlı kalmış; ufak bir şekilde de olsa aykırı davranan iktidarlar alaşağı edilmiş; idam dahil, hemen her çeşit cezaya çarptırılıp hizaya sokulmuşlardır.
Bu yüzden; Adnan Menderes ve arkadaşları darağacını
boylamış, Süleyman Demirel altı kere gitmiş, yedi kere
gelmiş, Bülent Ecevit’e (Türkiye’ye)
ambargo konulmuş, Necmettin Erbakan’a dünya dar edilip
iktidardan uzaklaştırılmış, Recep Tayyip Erdoğan’a da darbe
üstüne darbe yapılarak iktidardan düşürülmeye çalışılmıştır.
1940’lı yıllarda iliklenen ilk düğme yanlış olduğundan (ABD’nin isteği doğrultusunda anlaşmalar imzalandığından), ondan sonra iliklenen tüm düğmeler hep yanlış olmuştur.
ABD, Türkiye’nin yalnızca siyasetini teslim almadı; NATO ile askeriyesini, müfredatla Milli Eğitimini ve topyekûn ekonomisini güdümüne aldı.