Geçen gün, bir dişçi muayenehanesinde, ortada duran gazetenin sayfalarını çevirirken, aynı ortamı paylaştığımız yaşlıca bir hanım, “Şu kocaman haber başlıklarına, sayfalarının garip düzenine dikkat ediyor musunuz? Artık almayı bıraktım” dedi ve ekledi: “Zaten satışı da son bilinen rakamının yarısına düşmüş…”
Eskiden gazetelerin satış rakamlarını veren tiraj raporlarına her hafta sektirmeden göz gezdirirdim. Son zamanlarda böyle bir zahmete katlanmıyorum.
Sebebi şu: Medya çevreleri, gazeteleri çıkaranlar dahil, o raporlardaki rakamlara inanmıyorlar. Herkes kendi gazetesinin satış rakamının gerçek diğerlerinin rakamlarının şişirilmiş olduğu iddiasında.
Yakında el değiştiren bir grubun büyük gazetesinin tepe yöneticiliğine getirilen kişinin “Bir şeyler yapmak lazım” anlamına gelen çırpınmalarını köşesinden okudukça durumun vahametini daha iyi anlayabiliyorum.
Gazeteler satın alınmıyor.
Türk Hava Yolları, oteller, akaryakıt istasyonları gibi çok sayıda gazeteyi toptan alıp müşterilerine bedava sunan büyük şirketler de olmasa satışlar daha da yerlerde sürünecek.