Başkalarının hatası ile ne kadar da mesuduz.
Yanlışı yapan hep başkaları. Tabuta yaslanıp selfie çekiyorlar, mezarlıkta göbek atıyorlar. Kim? Başkaları. Yani haberler üzerinden haberdar olduklarımız. Bize uzak olanlar.
Bizi bize gösteren yok. Başkalarının hatalarını gördükçe o hatayı yapmayan olduğumuz için kendimizi sevmelere doyamıyoruz. Bilumum kişisel gelişim programları, kitapları zaten bize bunu öğütlüyor. Kendini sev. Kendini ödüllendir. Kendini şımart.
Başkalarının hatalarından ibret almıyoruz ama o hatayı tam da kendimizi şımartmak için vesile biliyoruz.
Oysa hepimiz ölümü öldürmeye pek kararlı görünüyoruz. Ölümü öldürürken ahiret bilincimizi imha ettiğimizi hiç fark etmiyoruz.
Oysa her birimizin muhakkak hayatının bir ya da birçok anında profesyonelce karşılanan “ölüm”ler var.