Hafta boyunca doktorlardan ve tıp öğrencilerinden mektup almaya devam ettim. Mektupların ortak özelliği şöyle:
1-Tıp eğitimi çok ağır şartlarda devam ediyor. 36 saatlik nöbetler doktor adaylarının ve doktorların hayat enerjisini tüketiyor.
2-Hasta yakınlarının doktorlara gösterdiği şiddetin haber yapılması, doktorların toplum içindeki saygın konumunu zedeliyor, müdahaleci hasta yakını profilinin artmasına sebep oluyor.
3- Doktorlar ve doktor adayları hayatın gittikçe “eğlence merkezli” sunuluşu karşısında aşırı çalışmanın getirdiği yalnızlıkla baş etmekte güçlük çekiyor.
4- Toplumun geneline yayılmış olan kaygı ve endişe doktorları da etkiliyor.
5- Tıp öğrencilerinin, öğrencilikleri boyunca bir meşgalelerinin olmaması (ki eski doktorların her birinin muazzam meşgaleleri vardı merhum Süheyl Ünver Hocayı hatırlayalım) hayata karşı dirençlerini düşürüyor.