Herkesin en net göründüğü anlar vardır. Bir çatışmanın içinde
basiret sahipleri rehine ve yakınları ile yekdil olurken bazıları
teröristlere empati duyar.
Görevini yapan, adaleti arayan üstelik adaleti ararken işini
savsaklamayan savcının, teröristler tarafından rehin alındığı
haberinin geldiği saatlerde sen kimin tarafındaydın ey okuyucu?
Haberi duyduğunda aklına ilk gelen neydi?
-Bazıları sorular sorar. Adalet Sarayı’ndaki bu eylemin bu kadar
kolay yapılabiliyor olmasına dikkat çeker.
-Bazıları savcının sağ salim kurtulması için dua üstüne dua eder.
Bir savcının yerine koyar kendini, bir ailesinin. Bir saniye bir
asırdır. Savcının başına silah dayanmış görüntülerini servis
edenlere isyan eder.
-Bazıları ilk işi olarak dekorasyona odaklanır mesela. Aa der
adamlara bak hemen ortamlarını inşa etmiş. Duvara bayraklarını
yapıştırmışlar. Hangi ara yaptınız siz bu işi. Biz kaç yıldır şu
evdeyiz bir kendi ortamımızı kuramadık.(Bir minübüste tanık oldum
bu cümlelere. Naklettiğim için affınıza sığınıyorum.)