Kısa süre önce...
New York Times’ın merkezinden İstanbul’a bir telefon geliyor:
“İlk fırsatta Azerbaycan’a geçip oradaki durumu bütün çıplaklığıyla bir haber haline getirin.”
O günlerde Ermenistan Gence’ye füze yağdırıyor, çoluk çocuk gece uykularında yanıyor.
Merkezden gelen telefon üzerine New York Times’ın İstanbul büro şefi Carlotta Gall, hemen girişimlere başlıyor.
Ve Azerbaycan’a giriş için doğal olarak bulunduğu ülkeden yani Ankara’dan yardım istiyor.
Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı akreditasyonu kolaylaştırıyor.
Ve New York Times ekibi birkaç gün sonra Karabağ’a ulaşıyor.
Doğal bir gazeteci refleksiyle gidecekleri kenti kendileri seçmek istiyorlar.
Tarafsız gazetecilikte böyle bir kural vardır.
Bir nevi gazetecilik ahlakıdır.
Bu tür savaş ortamlarında...
Manipülasyon ihtimaline karşı gazeteciler en azından gidecekleri yeri kendileri seçmeyi tercih ederler.