ABD’ de Harvard Ekonomisti Robert Barro, 1999 yılında ABD için "Barro Sefalet Endeksi" (BMI) oluşturdu. Bu endekste göstergeler olarak, enflasyon, işsizlik, faiz, GSYH büyüme oranı kullanıldı.
2000'lerin sonlarında, Johns Hopkins ekonomisti Steve Hanke, 2013 yılında yalnızca Economist Intelligence Unit tarafından bildirilen verilere dayanarak bir Dünya Sefalet Endeksi Puanları Tablosu oluşturdu. Bu endekste 89 ülke içinde en kötü ilk 3 sırada, Venezuela, İran ve Suriye var. Türkiye 13 sırada yer aldı.
Öte yandan, 2025 yılında Trading Economics verilerine göre hazırlanan bir endekste; Türkiye ilk sırada yer aldı. (Aşağıdaki Grafik)
Bu durumda Türkiye’de Sefalet yok diyemeyiz. Hatta Türkiye’de sefalet sarmalı var. Sefalet döngüsü var. Bu döngü; “Yüksek enflasyon – düşük gelir artışı – borçlanma baskısı – yoksullaşma – verimlilik kaybı – yeniden fiyat artışları” şeklinde birbirini besleyen bir süreç şeklinde çalışıyor.
Her şeyin başında; Türkiye’de gelir dağılımı aşırı bozuldu ve halkın reel geliri düştü. Nedeni ne olursa olsun, TÜİK TÜFE’nin düşük çıkması, çok net olarak yoksulluğu artırdı. Söz gelimi eğer asgari ücreti İTO geçinme endeksine göre hesaplarsak, ortaya kabul edilemez bir tablo çıkıyor.