O soruyu Hürriyet’ten Vahap Munyar sormuş.
“Esad’la gizlice konuştuğunuz söyleniyor, doğru mu?”
Cumhurbaşkanı’nın cevabına dikkat:
“Esad’la konuşmadım. Konuşmaya da niyetim yok...”
İki işaret birden...
BİR: “Esed” değil, “Esad” diyor...
İKİ: “Asla görüşmem” değil, “Görüşmeye niyetim yok” diyor...
“Niyeti” yok ama bu sözler çok açık bir “niyetin” ilk
mektubu...
Aynı gün Hürriyet’in iç sayfalarına sıkışmış küçük bir cümle...
“Türkiye, İdlib konusunda Rusya ve İran’la görüşmeler
yapıyor...”
Bu sözlerin açık anlamı şu:
“İdlib’e Amerikalılar ve YPG geleceğine, Rusya ve İran
gelsin...”
Bu ne demek?
Şu demek:
“Orada YPG olacağına Esad olsun...”
Aynı gün, Amerikan yönetimi Ürdün sınırında desteklediği ılımlı
muhaliflerin Suriye dışına çekilmesini istiyor.
Aynı gün Şam yönetimi Suriye topraklarının yüzde 85’inin Esad
yönetiminin elinde olduğunu açıklıyor.
Ve aynı gün Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı en çok destekleyen gazetelerden
biri olan Yeni Şafak’ın genel yayın yönetmeni İbrahim Karagül de
“Türkiye artık Suriye ile görüşmeye başlamalıdır” diye
yazıyor...
24 saat içindeki gelişmelerin anlamı şu:
Türkiye, çok kötü bir tercih olan “Müslüman Kardeşler” ve “İhvan”
siyasetinin yol açtığı felaketi nihayet gördü.
Suriye’de savaş bitiyor ve bu savaşı Esad kazanıyor.
Sınırlarımızın gü...