Üzüldüğümüzde ağlarız...
Sevindiğimizde ise daha çok ağlarız.
*
Rahmetli babam yılda iki defa güzel ağlardı.
Biri 29 Ekim günleriydi...
Kordon’daki Cumhuriyet Bayramı resmi geçidine giderdik.
Önde askeri bandoyla askerimiz geçerken gözyaşlarını tutamaz ve kulağıma eğilip her yıl aynı şeyi söylerdi:
“Oğlum burası bizim son vatanımız. Başka gidecek vatanımız yok...”