Siyasetçiler dünyada ve içerde diplomasi (ve siyaset) adı
altında en kıvrak yalanların çukurunda, sahnedeki yerlerini alırken
Trump dürüst bir biçimde söylüyor:
- Kaşıkçı’yı Salman mı öldürttü
gibi işlerle hiç uğraşmadan “kendisinin nasıl davranacağını”
dürüstçe(!) söylüyor: Salman faşist mi, katil mi, ben bunlara
bakmam. Beni ABD’nin (ve benim) çıkarlarım ilgilendirir: en azılı
katil ve faşist olsa bile onunla “iyi” ilişkiler içinde olup
yüzlerce milyar dolar kazanacağım, deyiveriyor. Emperyalizmin (ve
vahşi kapitalizmin) gereğini yapıyor.
2003’te Trump başkan olsaydı Tony Blair ABD ile
birlikte o tarihi yalanını söyleyemezdi: “Bağdat dikta ile
yönetiliyor, zehirli gaz kullanıyor, demokrasi için saldırıyoruz”
diyemezdi. Yıllar sonra, iş işten geçtikten sonra, “dünyaya yalan
söyledim” özrünü yapamazdı. Trump kalkar, “biz BOP için işe, Irak’ı
parçalayarak başlıyoruz, çıkarımız onu gerektiriyor” deyiverdi.
Trump, Büyük İskender’in danışmanı
Aristo’yu da Makyavel’i de
yalancı çıkardı, bütün yapacağı pisliklerini önceden söyleyiverdi.
Trump, vahşi kapitalizmin ürettiği farklı bir “ürün”: bütün bunları
adeta bir robot edası ile yapıyor, sanki dünya ile dalga geçiyor.
Toplumsal örgütlenmeler yoksa...
Eğer dünya ülkelerinin yüzde 85’inde, katılımcı demokrasiyi
oluşturacak toplumsal örgütlenmeler yoksa, insanlar toprak ağasına,
din ağasına, sermaye ağasına, parti ağasına, asker ağasına
bağlanıyorsa “siyaset” bu bataklığın bir parçası olur.
Siyaset adı altında, “siyasal bir oyun” sergilenir ve kalabalıklar
(sürüler) bu oyunu iki ayakları ile alkışlayarak seyrederler: aynen
dizi seyreder gibi...
“Uzay dekanı” çıkıp, kadını yok edince çok şaşırırlar. İşte Trump
nü...