Bir kaçıştır.
Bir geri çekiliş.
Depresyon, yüzyılımızın sorunlarından.
Hızlı değişim.
Sınırsız tüketimin zorladığı insanlık.
Kendine yabancılaşan insan.
Çözülme umudu kalmamış sorunlar yumağı.
Çözülmüş bağların ucundaki yalnızlık.
Depresyon, bütün bunlardan bir kaçışın simgesi.
Yaşamdan geri çekiliyorum.
Artık hiçbir şey istemiyorum.
Bir şey yapmayı anlamsız buluyorum.
Ben hiçbir yerde yokum.
Keyfim yok.
Enerjim yok.
Umudum yok.
Anlasanıza, depresyondayım.
*** Uluslararası bir Ruh Sağlığı
kongresindeydim.
Konuşmacı bu bulguları açıklıyordu.
Ben dinledim, dinledim.
Yanımdakine dönmüştüm: Bu bulgular bizim normal insanımız değil
mi?
Gerçekten, bizim normal insanımızdı.
Kötümserlik.
Umutsuzluk.
Kaderine razı olmuşluk.
Düşük enerji.
Yaşamından zevk almama.
‘ Böyle gelmiş böyle gider’ uyuşukluğu.
Boşvermişlik.
Depresyon da böyle bir şey değil mi?
İyi de ne yapacağız?
Çantalarda bulunan antidepres...