Bir yazılık mola ardından oturdum masa başına. Soğuk ameliyathane masasını hayal meyal anımsıyorum ya da uyduruyorum. Malum ameliyata girmeden önce ilaç veriyorlar, hafif sersemliyor insan; gördükleri düş mü, gerçek mi ayırdına varamıyor. Beş saat uyumuşum, odada gözümü açtığımda çevremdekilere nasıl bakıyordum kim bilir? Beklemek güçtür, insan emin ellerde bile olsa, sevdiklerimiz için kaygılanırız. İçeride uyuyan bilmez neler yaşadığını, oysa dışarıda yaşam akmaktadır. Neyse atlattık, kalktık ayağa!