Anayasa Mahkemesi zamanında karar almazsa,
Beyaz’ın televizyon programına bağlanıp “çocuklar
ölmesin” diyen Ayşe Öğretmen hapse girecek
bebeğiyle 31 Ekim’de. Bu durum kaç kişiyi ilgilendirir? Acuntv’de
uyduruk şarkı yarışmasında seçici kurul üyesi olarak gevrek gevrek
gülüyor şimdilerde Beyaz! Ailesinin devlete bağlı, hizmette kusur
etmeyen fertlerden oluştuğunu yaşlı gözlerle ekranda anlattı da,
kefeni yırttı. Kolayı Beyaz olmak, gücü Ayşe Öğretmen olmak! Biri
devletin evladı, öteki terörist, öyle mi?
Hafta sonu Amedspor deplasmana Sakarya’ya geldi. Maç öncesi statta
askeri harekât görüntüleri yayımlandı ve “Ölürüm Türkiyem” şarkısı
dinlettirildi seyircilere. Kime? Bu ülkenin çocuklarına... Niye?
Eğer sahadakiler teröristse nasıl lisans çıkarıyorsunuz bu
gençlere? Savcı var, hâkim var... Yok, eğer değillerse, neden
onlara düşman muamelesi yapıyorsunuz? Elazığspor gelse mesela, ona
da aynı görüntüleri izlettirecek misiniz? Bu çocuklar maçın devre
arasında saldırıya uğruyor, dayak yiyor, neden? 12 Eylül
zindanlarındakine benzer bu uygulamanın topluma yararı nedir? Bu
görüntüleri ekrandan izleyen bölge insanı nasıl bir duyguya
kapılacaktır?
1980’den önce Türk diplomatlara ASALA saldırıları oluyordu,
ölümlerle sarsılıyordu toplum. Unutmam, 23 Nisanlarda, ölümlerin
öfkesiyle Ermeni ilkokulundaki çocuklara küfür eder, saldırırdı
güruh. Şahsi tanıklığım mevcut. Kime bu öfke? Anadolu
çocuklarına... Malatyalı Hrant Dink’i başka bir
memleketin yurttaşı sanan az değil hâlâ. Oh olsun diyene de
rastlanır elbet. Birkaç gün önce semt ilkokulu önünden geçiyorum,
zil çaldı, yine aynı şarkı “Ölürüm Türkiyem.” Neden burası ölünecek
bir yer, yaşanacak değil? RTE gençler komando
olsun istiyor. Neden bilimci, sanatçı olsun istemiyor? Çiğ
milliyetçiliğin müşterisi bol da ondan! İdeolojik tercih bu!