‘Demokratik
Cumhuriyet’in sınırları var
mıdır?
Varsa bu sınırlar nelerdir?
***
Elbette bütün özgürlükçü
rejimler gibi “Demokratik
Cumhuriyet”in desınırları
vardır.
Birinci sınır, hiç kuşkusuz
laikliktir.
Sadece tek bir dine veya mezhebe, tek bir ırka veya millete özgü
“DemokratikCumhuriyet” olamaz.
Irk ve milliyet kavramlarını da laiklik ilkesi içine katmak
zorundayız, çünkü ırk ve milliyete ilişkin kimlikler, genellikle
inançları da birlikte getirirler; Yahudi/ İsraillinin Museviliği,
Yunanın Ortodoksluğu, Arabın Müslümanlığı gibi.
Elbette ırk ve milliyet ile din ve mezhep arasındaki bağlantı
zorunlu bir ilişki olmaktan çok, çoğunluk üzerinden yaratılmış bir
kimlik izlenimidir. Ama laiklik dendiğinde, bütün dinlere,
mezheplere ve bu bağlamda, elbette her türlü inanca sahip olan
çeşitli ırklara ve milliyetlere eşit davranan bir devlet yapısından
söz etmekteyiz.
İkinci sınır, Temel Hak ve
Özgürlüklerdir.
İnanç, vicdan ve kimlik özgürlüklerinin laiklik ilkesi ile
sağlandığı varsayılarak, Temel Hak ve Özgürlüklerin kapsadığı alan,
başta muhalif olma ve her türlü fikri her yerde her zaman ifade
etme özgürlüğü olmak üzere, tüm siyaset, medya ve dışavurum
biçimlerinin özgürlüklerini bütün kimlikler için
kapsar.
Üçüncü sınır, seçmene gerçek seçeneklerin
sunulduğu, muhalefetin iktidarla her alanda eşit haklara ve daha da
önemlisi eşit propaganda olanaklarına sahip olduğu, periyodik, adil
ve şeffaf seçimlerdir.
Dördüncü sınır, bu üç sınırı koruyacak olan
yargının bağımsız mekanizmalarıdır.