Tiyatroyla sorunum var: Oyuncular rol kestiğinde, yani rollerini
'yaşamak' yerine, 'gibi' yaptıklarında utanıyorum. O anda sahneye
dahi bakamıyorum. Niye? Bilmiyorum... Bu yüzden 21'inci yaşını
kutlamakta olan İstanbul Tiyatro Festivali'ne de pek ilgi
göstermedim.
Ama bir arkadaşım, Ataşehir'deki DasDas adlı mekanda oynayan When
in Rome (Roma'dayken) piyesini hararetle önerince... Bir umut yola
koyuldum. İyi ki gitmişim.
Piyesin adı "Roma'dayken, Romalı gibi davran" tabirinden geliyor.
Yani "bulunduğun ortaya uyum sağla..." Aynı isimle film de var.
Bizde Aşk Çeşmesi başlığıyla gösterilmişti.
"Oyunu anlatarak zevkinize limon sıkmayacağım" diyeceğim ama...
Aslında anlatacak fazla bir şey yok: Kostüm yok, dekor yok.
Konu desen sıradanın sıradanı...