Sevgili okurlarım bir ülke düşünün, tam
3 milyon 600 bin işsize sahip… Bu insanların çoğu
genç.
Önemli bir bölümü üniversite bitirmiş.
Büyük çoğunluk ise “Ne iş olsa yaparım abi” diyen
garibanlardan oluşuyor.
Bu insanlara ne yapacaksınız, soruna nasıl çözüm bulacaksınız?
Daha doğrusu, kim çözüm bulacak?
Dünkü Birgün gazetesinde okudum. Üniversite
bitiren üç işsiz gencin sözleri birinci sayfada
yer almıştı.
★★★
Nisan Şahin. ODTÜ Felsefe mezunu:
“İngilizce eğitim gördüm, iki yıldır işsizim. Bazı geçici
işlerde çalıştım. Harçlığımı kazanmak için geçici işlere de
başvuruda bulunuyorum. Geçenlerde bir firmaya kasiyerlik için
başvuruda bulundum ve aldığım yanıt şu oldu:
‘Bizim için çok yaşlısınız.’
Ben 27
yaşındayım ve yaşlı sayılıyorum!”
★★★
Atakan Çelik. ODTÜ Makine Mühendisliği
mezunu:
“Altı aydan bu yana işsizim. Benim dönemimden birçok
arkadaşım da aylarca işsiz kaldı. Çoğu halen iş arıyor. Yeni
mezunlara teklif edilen işler genelde düşük ücretli oluyor ve
bizlerden ekstra mesailer (ücretsiz fazla çalışma)
isteniyor. Bu durumda biz iş beğenmemiş
oluyoruz!
Üstelik yaz aylarından beri
şirketler küçülmeye gidiyor. Ekonomik kriz gerekçe gösterilerek pek
çok işyeri için başvuru aşamasını bile geçemiyoruz.”
★★★