“Durumumu gemideki biriyle karşılaştırıyorum. Bir gemi batmaya başladığında, yolcu okyanusa düşer ve yüzmekten başka seçeneği yoktur. Toplumumuzda olan şey, yasaların kadınların sahip olduğu her hakkı bozmasıydı. Mücadele etmekten başka bir seçeneğim yoktu. Yorulmadım, yılmadım ve asla umudumu kaybetmedim. ” İnsan haklarını ve demokrasiyi koruma konusundaki mücadelesindeki cesaretinden ve kararlığından dolayı 2003’te aldığı ödül ile, Nobel ödüllü ilk Müslüman kadın unvanına sahip İranlı Şirin Ebadi ödül aldıktan üç yıl sonra Harry Kreisler’e verdiği röportajda mücadeleci motivasyonunu bu sözlerle anlatıyor. İran’ın ilk kadın yargıcı ve ilk mahkeme başkanı rütbesine sahip olan Ebadi, destek olduğu 1979 İran Devriminin yediği ilk çocuğu oldu. Yeni yönetimin, kadınların yargıç olmalarının toplumu marjinalleştireceği gerekçesiyle mahkeme başkanlığı görevinden aldığı Ebadi, 1993 yılına kadar yasal kariyerine ulaşabilmek için hükümete karşı mücadele verdi. Verdiği mücadele neticesinde 1993’ten itibaren hem avukat olarak çalışmaya hem de İran rejiminin yol açtığı insan hakları ihlalleri konusunda dergilerde yazmaya başladı. İran’da kadınlar ve çocuklar için daha iyi bir yasal statünün oluşması kampanyaları yürüttü.