Bin yıl önce Malazgirt’te Bizans’ı yendik, bir asır önce de Yunanları İzmir’de denize döktük menkıbelerinin sürekli tekrar edilmesinin, bugünün Türkiye’sine en küçük bir yararı olduğu kanaatinde değilim. Tam aksine, bu coşkulu kutlamaların iç ve dış sorunları çözme yeteneğimizi kısıtladığına inanıyorum. Üstelik; sanki Malazgirt AKP’nin, Dumlupınar da CHP’nin başarısıymış gibi bir tuhaf bir paylaşım oluştu. Bu da AKP ve CHP taraftarları arasında bayat ve zararlı bir “milliyetçilik” yarışı yarattı. Üstelik bu yarışa, siyasette “Yurtta sulh, cihanda sulh” ilkesini vaz’eden Atatürk’ü sevenler de katılıyor. İnanıyorlar ki; böyle yaptıkça Başkan Erdoğan, köşeye sıkışıyor. Bu yüzden canım İzmir...