Babam askerî doktordu. Askeri doktorların, öğleden sonra saat 3’ten itibaren çalışmak kaydıyla muayenehane açma serbestliği vardı. Herhalde şehirdeki hekim sayısı az olduğu için böyle bir düzenleme yapılmıştı. Görevi icabı bulunduğu İstanbul’da ev dışında Galatasaray’daki Lozan Pastanesi’nin üst katındaki ofisinde, Manisa’da, Erzurum’da ve İzmit’te de evin bir odasında hasta kabul ederdi. Tabelasında “cilt, saç ve zührevi hastalıklar birinci sınıf mütehassısı” yazardı. Babamın dediğine göre “birinci sınıf” ihtisasını üniversitede yaptı demekmiş. Daha sonra bu ibareye tabelalarında yer vermez...