Ege Serbest Bölgesi’nin kurucusu Kaya Tuncer ile 80’li yıllarda tanıştım. Özal, Türkiye’de ihracat hamlesi başlatmış; sanayide önemli gelişmeler yaşanıyordu.
Ekonomide dışa açılma modelleri tartışılırken İzmir için de bir
serbest şehir fikri gelişmişti. Şehrin belki tamamı değil ama
Gaziemir’in kalbinde bir üretim üssü kuruldu.
Kaya Tuncer, üniversiteyi Amerika’da Berkeley’de okumuş, orada
çalışmaya devam etmişti.
Ama Türkiye ve İzmir sevdası her zaman ağır basmıştı.
ESBAŞ’ın ihracatın önemli lokomotiflerinden biri olacağından
emindi.
Bugün ESBAŞ, 25 binden fazla kişinin çalıştığı, 5 milyar dolardan
fazla ihracat yapılan bir endüstri şehri haline dönüştüyse bunda
Kaya Tuncer’in gelecek vizyonu olduğunu kabul etmek gerekir.
1989’da kurulurken ESBAŞ’ın kapladığı alan gözümüze büyük geldi ama
bugün görüyoruz ki bir ESBAŞ kadar daha talep var.
Türkiye ürüten bir ülke ve sanayisi her geçen yıl daha da
güçleniyor. İhracatta rekabetçi bir konumda ve ürettiğimiz ürünler
dünyanın her pazarında rahatlıkla alıcı bulabiliyor.
ESBAŞ’ı ayıran ve öne çıkran detay ise uluslararası büyük
oyuncuların burada yer almaları oldu.
Kaya Tuncer’i 2012’de kaybettik ama onun koyduğu hedeflere doğru
giden bir ESBAŞ var.