Zaman durdu sanki günlerdir yanık çimento tozu kokuyor her yer... Buna benzer kokuları ben Irak'tan, Filistin'den, Suriye'den, Libya'dan, Azerbaycan'da ve Ukrayna'dan biliyordum. Görev yaptığım tüm ülkelerde kadınların ağıtlarını feryatlarını o kadar çok dinledim ki. Ancak ilk kez kendi ülkemde, kendi insanımın ağıtını kendi dilimde dinledim. Her sokak moloz çölü. Beton, çelik ayrıca da birçok insanın kişisel anıları arasında bir düzen yaratılmaya çalışılıyor. Yerlere serilmiş eski fotoğraflar... İçimizde kalan acılar. Nurdağı'nda bir binanın enkazından geriye kalan vitrinde yer alan fotoğraftaki aile bireylerinin tamamının öldüğünü duyunca "Bizi gerçekten deprem mi öldürdü yoksa kötü yapılar mı?" diye sormadan edemedim.