6 Aralık günü cep telefonuma şöyle bir mesaj geldi: “Dedem Mamaklı hoca emekli imam İsmail Bedir vefat etmiştir. Cenaze namazı öğle namazını müteakip Mehmet Ülkü camiinde kılınıp Onaç mezarlığına defnedilecektir.”
Telefon İsmail Abiye aitti. İsmail Bedir’e… Millî Gazeteyi ilk çıktığı günden itibaren tâkip eden, benim de 1993 Nisan’ından beri okuyucum ve sonraları ahbabım olan İsmail Abi’ye… Daha iki gün önce konuşmuştuk. Bir an bende jeton düşmedi. “İsmail ağabeyin dedesi hayatta mıymış? Her halde yüz yaşında vardır.” Diye düşündüm. Telefonu açtım, çok sevdiği torunu Ömer çıktı. Ağlayarak, “dedem vefat etti” dedi. “İnnâ lillah ve inna ileyhi raciûn” dedim. O anda abisini kaybeden birinin hüznünü yaşadım.