Galatasaray’ın hazırlık maçında oynar gibi rahat olmasının en önemli iki sebebinden ilki tribünlerdi. Rams Park’ta seyirci öylesine etkili oluyor ki, rakipler karşılarında 12 kişi buluyor! Ultraslan, rahmetli Alpaslan Dikmen’in önderliğinde kurulan kült bir topluluk ama maçlarda kendi kendilerine söyledikleri marşlarla oyun esnasında sahadan kopuklar. Ama stadım geri kalanı o kadar oyunun içinde ve anı yaşıyor ki, maçı izleyip pozisyona dahil oluyor ki, bu hem kendi oyuncularını ileri taşıyor, hem de rakip üzerinde baskı oluşturuyor. Ziyech’in bile ne zaman şut çekeceğine tribün karar veriyor!
İkinci etken ise saha içinden… Icardi ve Mertens’in oyun kalitelerini ve skor üretmedeki başarılarını tartışamayız. Ama bu ikilinin rahatlığı başka bir seviye. Takımın üzerindeki tüm stresi alıyor.
Maç tam da bu şekilde başladı. Tribünle bütünleşen Galatasaray, Icardi ve Mertens önderliğinde rakibi karşısında psikolojik üstünlüğü kurdu. Buna Barış Alper’in müthiş enerjisi, takımın uyumlu ve oturaklı oyunu da eklenince maçın rengi belli oldu. Tek eksik goldü. Pozisyon sorunu...