Elimi bile sürmediğim halde, bir anda tweet atmaya başladım:
“Rabbimizin bize bir hediyesi olarak gelmiş liderimizin
arkasındayız…”
Kendi kendime “Ben demediğim halde, nasıl demiş
olurum?” diye düşünürken, ekrana ikinci tweetim
geldi:
“Kainat liderim, öl de öleyim…..”
*
“Hain şeytanın darbesini, kahraman liderimiz göğsünü
siper ederek yiğitçe durdurdu” diye yazdığımda kızdım
kendime…
“Ulan yalakalığımın bu kadarı fazla, bir kere o
havadaydı”diye yazmaya kalktım ki, benim tweet şöyle
döndü:
“Beraber yürüdük biz bu yollarda….”
*
O gün çok sevdiğim bir gazeteci arkadaşımdan bana bir not
gelmişti:
“Bekir bu haber seni ilgilendirir bir
bak” diyor kısaca, ben de altındaki linke tıkladım… O
an benim Twitter hesabım hecklendi…
(Aklınızda olsun, çok emin olmadan link-mink tıklamayın…)
Benim hesabımdan 1 milyon 175 bin takipçime yukardaki mesajları
atmaya başladılar…
*
Bana yapılan saldırıları önemsemedim…
Ama benim adımla okurlarıma yaptıkları hakaretlere çok üzüldüm…
O gece hiç uyumadım…
Sayfa arkadaşlarıma her hakaret ya da küfürde “O ben
değilim!..” diye, çıkıp cama bağırmak geldi
içimden…
*