Anadolu’da tahıl biçildikten sonra kalan anızı yakarlar…
Sonbaharda rastlarsanız, Anadolu yanıyor gibi gözükür…
*
Çiftçi o sene anızını yakmıştı…
Ertesi gün tarlasını dolaşmaya gitti, elindeki sopayla külleri
deşeleyerek iyice yanıp yanmadığına baktı…
Gözü bir yanmış kuşa takıldı, kanatlarını açmış, renkli tüyleri
kömüre dönüşmüş, öylece kalmıştı…
Sopasının ucu ile ittirdi, yanmış kuşun altında altı tane yavrusu
vardı, onlar da anneleri gibi yanmışlardı…
Üzüldü köylü…
O anne kuş isteseydi dumanlar geldiğinde, alevler yaklaştığında
uçup gidebilirdi… Ama uçup gitmemişti…
Çünkü yavruları vardı, muhtemelen kanatlarını onların üzerine
örterek onları alevlerden koruyabileceğini sandı…
Ve hep birlikte yandılar…