“… Bir taraftarın, ‘Bugün benim takımım oynuyor’ dediği pek görülmez. Çoğunlukla, ‘Biz oynuyoruz’ denir. On ikinci oyuncu, top durduğu zaman, onu harekete geçiren ateşli rüzgârın kendi nefesi olduğunu bilir. Öbür on bir oyuncu da aynı şekilde, taraftarsız bir maçın, müziksiz dans etmeye benzeyeceğini bilirler… (Eduarda Galeano/Gölgede ve Güneşte Futbol/Can Yayınları)
Evet! Taraftar, o tribüne girdiği anda “biz”dir ve depremde ölenler için de Galeano’nun dediği gibi “biziz” duygusuyla yaşar, yaşayacaktır!
Şimdi geçelim futbol-iktidar-siyaset üçgenine.
Üst düzey bir bürokratla sohbet ediyordum, konu taraftara ve “Hükümet istifa” sloganlarına geldi.
Tespiti çarpıcıydı:
“Mesele taraftarın siyasete müdahil olması değil mesele taraftarın iktidarı eleştirmesi.”