Geleneksel mafya algısı, takım elbiseli adamların karanlık sokaklarda güç mücadelesi verdiği, silahların konuştuğu ve sadakatin her şeyden üstün tutulduğu bir dünya şeklindedir. Ancak 21. yüzyılın küreselleşmiş, teknolojiyle şekillenmiş dünyasında mafya, sosyoekonomik ve politik bağlamda yeni bir biçim kazandı. Yeni nesil mafya, yalnızca suç dünyasının değil, aynı zamanda sınıfsal eşitsizliklerin, neoliberal politikaların ve toplumsal çöküşün bir yansıması olarak ortaya çıkıyor.”
Gazeteci arkadaşlarım Sadık Güleç ve Osman Çaklı’nın yeni çıkan “Yeni Nesil Çeteler/Daltonlar-Red Kitler- Casperlar (Tekin Yayınevi) kitabından “çözüm” bölümüne odaklandım. Dün bu köşenin takipçileri okumuştur, “Bir suç örgütünün anatomisi” başlıklı yazı kaleme almış ve “Ay Örgütü”nün nasıl büyüdüğünü Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığı’nın hazırladığı iddianameyle anlatmıştım. Ancak… Bir eksik vardı! O da “yeni nesil çete ya da mafya”nın nasıl büyüdüğüne ve “çözüm” yollarına yönelik bir tespitin olmamasıydı. Güleç-Çaklı’nın birlikte yazdığı kitap bu konuda tespitlerle bize yol göstermeye çalışmış.
Örneğin…
“Mafya, tarihsel olarak her zaman alt sınıfların bir ürünü olmuştur. 19. yüzyıl İtalya’sında Sicilya mafyası, feodal düzenin çöküşü ve köylülerin ekonomik çaresizliğinden doğdu. Bugün de benzer bir dinamik söz konusu. Küreselleşme, neoliberal politikalar ve gelir eşitsizliğinin artışı, alt sınıfları ekonomik ve sosyal olarak daha kırılgan hale getirdi. İşçi sınıfının güvencesizleşmesi, sosyal refah sistemlerinin çökmesi ve genç nüfusun geleceksizliği, yeni nesil mafyanın filizlenip gelişebilmesi için olağanüstü bir zemin sağlıyor. Sistemin çatlaklarından sızmayı, adalet sistemi ve duygusu yozlaşmış üçüncü dünya ülkelerinde elbette daha kolay beceriyorlar.”
Mesele tam da bu değil mi? Neoliberalizm ve gelir dağılımındaki eşitsizlik! Kitabı okurken, 1968 kuşağından sol hareketlere, mahalleleri tutan çetelerden Latin Amerika’ya kadar birçok konuyla karşılaştım.
Kitap, geleneksel mafyayla yeni nesil mafyayı da karşılaştırıyor.