“SUNG’da, tarlayı süren bir adam ve tarlasında bir ağaç gövdesi vardı. Bir keresinde hızla koşan bir tavşan, bu ağaç gövdesine çarpıp boynunu kırdı ve öldü. Böylece adam sabanını bir kenara koyup başka bir tavşanın daha gelmesini umarak ağaca bakmaya başladı. Ancak başka bir tavşan yakalayamadı ve Sung halkı, kendisiyle alay etti. Birisinin yaşadığı çağın halkını eski krallıkların politikalarıyla yönetmek istediğini varsayalım; bu kişi aynen ağacı seyreden kişinin yaptığını yapmaktadır” der Han-fei-tzu ve şu tespiti yapar:
“Bilge kişi ne eski yolları takip eder ne de bütün zamanlar için sabit olan bir yol geliştirir; o, daha çok çağın gereklerini inceler ve onlarla uğraşmaya hazırlanır.”
(Han-fei-tzu, Çinli Filozof, M.Ö. III. Yüzyıl)
★★★
“Her gün bir yerden göçmek ne iyi/Her gün bir yere konmak ne güzel/Bulanmadan, donmadan akmak ne hoş/Dünle beraber gitti, cancağızım/Ne kadar söz varsa düne ait/Şimdi yeni şeyler söylemek lazım.”
(Mevlâna Celalettin’i Rûmî, Mutasavvıf, Alim, Şair, XIII....